Pasożyty w organizmie to częsty problem, którego istnienia sam pacjent może nawet nie być świadomy. Jakie metody stosuje się do diagnozowania robaczycy i jak pozbyć się „nieproszonych gości”, zostanie omówione w dzisiejszym artykule.
Rozpoznanie choroby: analiza pod kątem pasożytów
Obecność pasożytów, ich larw i jaj w organizmie człowieka stwierdza się poprzez badanie moczu lub kału pacjenta, zawartości dwunastnicy, żółci, śluzu odbytniczego i okołoodbytniczego, plwociny, krwi i komórek mięśniowych. Warto zauważyć, że zdarzają się sytuacje, gdy u pacjenta diagnozuje się obecność kilku typów pasożytów, a czasem kilka stadiów rozwoju robaczycy - od larw po dojrzałe osobniki składające jaja w jelitach.
Larwy włosieni i węgorzyków można wykryć we krwi, jeśli przeprowadzi się analizę pod kątem pasożytów za pomocą koagulantów, przepuści krew przez wirówkę i zbada za pomocą mikroskopu skład supernatantu osocza.
Możliwe jest określenie obecności przeciwciał przeciwko nicieniom za pomocą badania krwi nie później niż dwa miesiące po zakażeniu, podczas gdy pasożyty te pozostają w organizmie w postaci larw. Z tego powodu w tym okresie istotna jest analiza pod kątem pasożytów. Po zakończeniu tzw. okresu larwalnego przeciwciała są usuwane z krążenia ogólnoustrojowego. Najdokładniejszy wynik badania można uzyskać stosując diagnostykę serologiczną. Ma jednak jedną istotną wadę – jest to dość drogie badanie, które zresztą można wykonać jedynie w specjalnym laboratorium. Diagnozę miejscową przeprowadza się za pomocą ultradźwięków narządów wewnętrznych, tomografii komputerowej i endoskopii z biopsją.
Pasożyty w organizmie: metody leczenia
Eksperci zalecają prowadzenie działań zapobiegających robaczycy u dzieci w wieku przedszkolnym wiosną i jesienią. Z reguły to wystarczy. Niemniej jednak, jeśli to konieczne (niebezpieczna sytuacja epidemiologiczna lub obecność oczywistych objawów robaczycy u dziecka), sensowne jest przeprowadzenie dodatkowych działań odrobaczających.
Podstawą terapii ostrej fazy choroby jest z reguły odczulanie i detoksykacja. Stosowanie glikokortykosteroidów w procesie leczenia ma sens jedynie w przypadku ciężkich postaci niektórych postaci robaczycy. Faktem jest, że w wyniku niewłaściwego stosowania tych leków możliwe są powikłania, takie jak uogólnienie inwazji lub przekształcenie fazy ostrej w powolną fazę podostrą.
Aby zniszczyć pasożyty w organizmie, a także zapobiec infekcjom, zwolennicy medycyny alternatywnej od dawna stosują specjalne rośliny, które mają działanie przeciwpasożytnicze. Dziś rośliny te wykorzystywane są w przemyśle farmaceutycznym jako surowce do sporządzania preparatów ziołowych i suplementów. Nie spiesz się jednak do apteki po „zioło lecznicze”, jeśli podejrzewasz obecność pasożytów w organizmie. Wszystkie leki, w tym leki ziołowe, powinny być przepisywane wyłącznie przez lekarza. Są przepisywane ze szczególną ostrożnością pacjentom uczulonym na zioła. Ponadto należy zachować szczególną ostrożność przy ustalaniu dawki.
Niektóre gospodynie domowe używają niektórych ziół, które mogą zwalczać pasożyty w organizmie, jako przypraw w procesie gotowania. Nawiasem mówiąc, szczególną tendencję do spożywania dużych ilości przypraw obserwuje się wśród ludów krajów południowych, gdzie prawdopodobieństwo zapadnięcia na choroby pasożytnicze jest szczególnie wysokie.
Główną metodą zwalczania robaków lekowych jest specyficzna terapia, podczas której stosuje się specjalne leki przeciw robakom.
Podczas odrobaczania u pacjenta mogą wystąpić nieprzyjemne objawy, które niektórzy mylą z efektem ubocznym przyjmowanych leków. Niemniej jednak przyczyną tych objawów są bardzo często zmiany w organizmie związane z niszczeniem pasożytów. Z reguły są to zjawiska krótkotrwałe, których nieprzyjemne skutki neutralizuje się za pomocą sorbentów. Pasożyty w organizmie to jednak poważna choroba, której leczenie powinno odbywać się pod nadzorem lekarza.
Zapobieganie pasożytom
Jak już powiedzieliśmy, kursy przeciwrobacze zaleca się przeprowadzać dwa razy w roku - wiosną, najlepiej w marcu lub kwietniu (po stopnieniu śniegu) i jesienią, po pierwszych przymrozkach (w październiku lub listopadzie). Ponadto skuteczną profilaktyką jest przestrzeganie podstawowych zasad higieny, czyli mycie rąk mydłem po wyjściu na zewnątrz, korzystaniu z toalety i miejsc o dużym natężeniu ruchu ludzi, traktowanie dziecięcych zabawek wodą z mydłem oraz dokładne mycie produktów roślinnych w kilku wodach przed spożyciem. Ponadto wskazane jest unikanie spożywania produktów mięsnych i rybnych, które nie zostały poddane obróbce cieplnej. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów należy udać się do lekarza, który wykona badania na obecność pasożytów i w razie potrzeby zaleci odpowiednie leczenie.